Dit schilderij is een opzet voor het werk in uitvoering : Terugkeer uit niemandsland (werktitel). Het is een poging om in zelf veroorzaakte chaos orde te vinden. Uit het zwarte niets lijken sporen te zijn getrokken naar de werkelijkheid. Niemand weet nog wat het voorstelt, en misschiend stelt het niets voor, dat is ook goed. De onderzoeksvraag luidt: is het onkenbare kenbaar te maken?

Onmogelijke vragen, vragen om onmogelijke antwoorden in onmogelijke omstandigheden. Het antwoord is niet belangrijk, maar de zoektocht kan iets moois opleveren. Is de onmogelijke vraag alleen onmogelijk als antwoorden onmogelijk is? Maar de onmogelijk vraag dient het eerst gesteld te worden, alvorens te achterhalen of antwoorden mogelijk is.

Is per definitie de onmogelijke omstandigheid onmogelijk? Of kan een onmogelijke omstandigheid - door mogelijke elementen toe te voegen, door de mogelijke context te veranderen of de mogelijke perceptie op te rekken-, toch mogelijk worden gemaakt? Het klinkt onmogelijk. Maar is dat ook zo?