Hij kijkt naar zijn vingers die gekromd om een halve ui wachten op het mes. Hij huivert.
Hij kijkt naar zijn vingers die gekromd om een halve ui wachten op het mes. Hij huivert.
De wereld waarin hij verkeerde was niet hard, zo meende Klaas, maar langzaamaan begon het hem te dagen dat niet iedereen die mening was toegedaan.
Sinds kort heb ik een nieuwe vriendin. Dat is op zichzelf niet opzienbarend, ik heb vele vriendinnen gehad, allemaal even mooi en openhartig. Ik zoek ze nog wel eens op en telkens weer springt mijn hart op en hoop ik weer een glimp op te vangen van hun verliefde, verlangende blik. En hoewel die er altijd is, voel ik niet meer hetzelfde: ik ben op hen uitgekeken, ik ken iedere moedervlek, iedere oneffenheid van hun lichaam. Maar bij G. is het anders lijkt het.
'Momenteel regent het niet', zegt de blozende jongen en hij kijkt veelbetekenend naar de lucht.
De kinderen om hem heen staren hem in ongeloof aan, de lucht is blauw.