De wereld waarin hij verkeerde was niet hard, zo meende Klaas, maar langzaamaan begon het hem te dagen dat niet iedereen die mening was toegedaan. Pas toen hij vragen ging stellen en de antwoorden niet geheel overeenkwamen met zijn ervaring, veranderde hij van mening. Al was het een schok erachter te komen dat iemand een mes aan de keel zetten niet algemeen geaccepteerd was, dat geweld niet altijd het antwoord is op je problemen en dat een vrouw moet instemmen als je haar aan het bed nagelt. Hij wist niet anders.

Klaas is niet een emotionele man, hij beschouwt het leven in een grote mate van onverschilligheid. Als hij er zo over nadenkt, heeft hij nooit van iemand gehouden, hij was er niet toe in staat om vreemden toe te laten en de warmte van vriendschap te ervaren. Maar goed, het was in zijn wereld een gewilde eigenschap om niet om een mensenleven te geven, behalve dat van jezelf en misschien de opdrachtgever, uit eigenbelang. Waar het om gaat is dat je overleefd.