(De verzamelde preken uitgesproken tijdens de avond sessies in de Gotische Kerk (Le cathedrale engloutie).

(De eindfase van de kerk is ingezet door een verre gaande bemoeienissen van de IJkmeesters. In zijn preken haalt Steeper uit naar de gevestigde chaos, de totaal losgeslagen samenleving die hij meent via de zogenaamde Preken te moeten beteugelen. Chaos met chaos aanvallen, gelijke munt. Niet alle preken zijn bewaard gebleven en slecht enkele zijn aan het papier toevertrouwd. Overigens gonst het onder de volgelingen over gesproken preken van Steeper waar geregeld uit geciteerd wordt.)

Preek #21

(De eerste drie pagina’s van deze preek zijn niet teruggevonden na de uitbarsting van geweld in de Psychotische Kerk die vier mensen het leven kostte en waar vele gewonden vielen. Steeper kon ternauwernood een verder bloedbad voorkomen en de geesten tot rust manen.)

(…) er bestaat geen andere tijd dan deze tijd en voorwaar de mond die anders probeert te spreken dan de woorden die hem geleerd zijn en voorwaar de monden die gesproken woord in arre moede verkondigen en voorwaar de besluitloze woorden gesproken door de IJkmeesters. (...)

 Ik ben er!. Ik en zal er zijn. Zal pal staan voor de machteloze, de vrijzinnigen, de vrije geesten nochtans verdwaasd en verdwaald in het zelf gesponnen web en het zelf gebouwde labyrint. Er dreigt gevaar. Iedereen ruikt de geur van rook en weet het vuur nabij is.

De grote machten wisselen en de verhalen worden andersom verteld. De draken dansen en de modderkoppen delven het onderspit. Het is niet meer de rijkdom die regeert maar inventiviteit en overlevingskracht. Weelde is niet meer dan elkaar bij de schouders pakken en elkaar wakker schudden. Ogen die geopend dienen te worden. Ogen die niet langer verstart door Het Beeld , dat het luik naar het virtuele is, het beeld dat kan verlammen en verdrijven, kan samen drijven en doen verspreiden, Het Beeld dat gestuurd door de IJkmeesters manipuleert en stuurt. Neen, de tijdlozen van geesten kunnen de draak steken met de dreiging, met het gevoel dreiging, niet het werkelijke gevaar. Gevaar wordt veroorzaakt, dreiging wordt gemaakt.

(Meer is van deze preek niet bekend. Er moet worden aangetekend dat Willem Steeper buiten alle conventies om chaos wilde beteugelen en dat het uitbreken van het geweld tijdens de preek aanzet was tot harde maatregelen. Het gezag, het Rijk, met name de IJkmeesters trok hoge muren op en verschransde zich achter regelgeving, beleid en rapportages. Duur betaalde drek, maar effectief genoeg om de massa te beheersen door verregaand surveilleren en controleren, belonen en verstoren op basis van gedrag en prestatie. Niet lang na de geweldsuitbarsting in de psychotische kerk vertoonde de zelf opgetrokken muur gaten en ontstond er een bres waar de gekken en dwazen, manisten en waanen, psychoten en schizofrenen de macht overnamen en het Rijk uiteenviel.)

Preek #34 (Deze preek waarvan slechts citaten zijn overgeleverd (mond tot mond) dateert uit de tijd waarin het uiteengevallen Rijk een zodanige chaos achterliet dat totale radeloosheid ontstaat bij het overgebleven deel van de bevolking. De weg is kwijt en er is geen enkele uitweg te bedenken. In de wanhopige poging om helder van geest te blijven in tijden van totale wanhoop realiseert Willem Steeper zich dat wanhoop met wanhoop bestreden moet worden, dat chaos met chaose bekeken diende te worden. Depressies werden het best waargenomen door depressieven. )

Laat er een gebod zijn. Een! Laat er een gebod zijn. Laat er een gebod zijn!

(Deze zin werd door de menigte in de kerk keer op keer herhaald na preek #34. Urenlang bleven de volgelingen in en rond de kerk dwalen terwijl zij zachtjes deze zinnen murmelden.)

(Willem Steeper laat het samengekomen volk bij de dan sporadische preken in totale chaos achter. Hij is het doel voorbij.)

Aflatend gedwaal leidt tot aanwendig conflict. Waar is de waar? en waar is de waan. Wanneer gaat de tijd denken en zal de taal de dreigende woorden keren. Waneer zal het dwaallicht voor eeuwig doven en zal de duisternis de oogleden dicht schoeien. Uitpuilende ogen met droge korstige oogleden. Wat zal u denken bij zoveel pijn? Voelen is geen optie meer!

( Als Steeper deze woorden spreekt gaat er naar verluid een gejoel op van duizenden hongerige kelen dat een uur aanhoudt en Steeper het spreken onmogelijk maakt. Het zij vermeld dat ook Steeper met zwartomrande ogen van vermoeidheid neerzeeg en zacht de volgende woorden prevelde:)

 Ik denk dat ik zeg wat ik denk dat ik gedaan heb en ik denk dat wat ik gedaan heb bedacht is in een staat van gedachteloosheid.