Vader
Denkend aan mijn vader
Zie ik uitgestrekte vlaktes
Met zonnebloemen en lavendel
Aan de horizon doemen bergen op
Achter ons ruist de zee
Donzige wolken in een blauwe hemel
Het wegdek glimt, weerspiegelt niets
Meterpaaltjes schieten voorbij
Op de laan met wuivende populieren
Seinen tegenliggers met hun lichten
Langzaam glijdt de karavaan
Voorbij aan de in rust verkerende dorpjes
Het doel is onbegrensd
De verwachtingen zijn groot
Handen los op het stuur, de ogen op de tellers
en de weg, leidt hij ons naar onbekende oorden
Hij schakelt terug, even loeit de motor,
om dan met hernieuwde energie
De helling te nemen