Deze bar bestaat voor 99 procent uit mannen, nee, dat zeg ik verkeerd, de vrouw achter de bar bestaat uit 99 barren, nee, de 99 barren zijn een vrouw, de bar bestaat uit de vrouw, die er achter staat en al haar barren, waar mannen bier bestellen en cognac en tikki tikki. En ze lacht en ze pracht en laat de mannen sidderen, want ze weet wat ze in huis heeft en hoeveel ze geeft. De drank vloeit en zij temt en remt. En alleen zij weet wanneer het gedaan is, wanneer zij moet afstoten en weren. Inhalen en keren. Wanneer ze met zalvende stem de benevelde geesten naar het bed verwijst, en vooral niet haar eigen bed. Ze heeft de macht over de toog en het gelag, ze laaft en ze behaagt, haar grens is dé grens. Ze kijkt en ze observeert, ze beoordeelt en neemt waar, ze calculeert en openbaart, ze accepteert en evenaart.

Toch zal ze vanuit haar gezichtspunt niet altijd de juiste beslissing kunnen nemen. Ze zal wijfelen, terwijl ze weet dat ze dat beter niet kan doen. Ze zal twijfelen en realiseren, diep van binnen, dat ze ongelijk heeft. En pas later zal ze dat inzien, maar dan is het onomkeerbaar. De beoordeling is gemaakt onder valse pretenties. Maar haar masker redt haar, niemand ziet wie zij werkelijk is.

Ze weet wanneer en hoeveel haar klanten hebben gedronken, en haar rekening is zoals de klanten het toelaten, soms hoger, soms lager. Elke barvlieg herkent dit beeld: ze rekt en strekt, ze bekt en vertrekt, ze verstaat en verlaat, ze leert en verkeerd. En.

Al-met-al zal ze overwinnen. Want ze is moeder en hoeder, iedere dronkaard herkent het evenbeeld van zijn moeder.

En wat er vloeit is door haar toedoen en wat er stroomt komt uit haar.

Deze vrouw is ongenaakbaar. Elke man weet dat, maar niet iedereen respecteert dat. Wonder boven wonder.