door
Wilhelmus Johannes Steeper<

-I-
Het voornemen de autonome zone in te nemen nadat hij geponeerd is drijft op een wilskracht die onoverwinnelijk tegen het tij inkerend het sublieme aangaat. Zoals de zon over het water scheert en het riet in vuur en vlam zet. De ruimte is gespaard gebleven, maar zal voor korte tijd omgevormd worden, met non verbaal geweld worden ingezet tegen alles dat als normaal te boek staat. Wetten en regels die ongeldig verklaard zichzelf herstellen. De autonome zone regeert vanuit de grond, vanuit het vuur en het spektakel. Niet de onweerstaanbare chaos en aan organisatie grenzende wanorde maar de tijdelijkheid en vluchtigheid van de zone maakt de autonomie ongrijpbaar en de omheining, de afbakening en de gracht.

De buitengesloten buiten ruimte wordt tot tribune verheven, de zone is schouwspel vanaf de eerste poging tot poneren: de demonstratie van mogelijke kracht. Het grit wordt uitgezet, het land bewerkt, voorbereidingen tot algehele overname. Sanitaire eenheden en bevoorrading loodsen, keukens en werkplaatsen, gereedschaps- en materiaalcontainers. Op elke situatie voorbereidt.

-II-
Menige ruimte zal niet als zone willen worden ingenomen. De puzzel of de riedel passen niet altijd in de juiste ruimte ook de vorm laat zich niet altijd vormen. De objecten die de ruimte maken worden zorgvuldig geselecteerd en geassembleerd om gemodificeerd weer in gebruik genomen te worden om het sublieme na te streven, het maken van de sierlijke vorm, de eindeloze beweging. En Dan!

De ruimte keert in zichzelf en binnenste buiten. De zone, afgebakend en geijkt wordt omgordend zodat regels kunnen worden geweerd en wetten omzeild. De ruimte is een entiteit op zichzelf en regels en wetten komen voort uit beleving binnen de grenzen van de ruimte: de zone.

Er zijn geen gezagsdragers.
Er zijn geen wetgevers
Er is geen macht
Slechts dingen
Grote dingen
En
Kleine dingen

De brakke grond wordt nieuw leven ingeblazen. Met staal en vuur bewerkt. De zwarte aarde ademt zacht na het oorverdovend kabaal dat de geschiedenis heeft weggejaagd; dat ruimte maakt, niet voor een nieuwe tijd, maar een tijdelijk bestaan. De tijdelijk autonome zone is het poliep dat hangt aan de werkelijkheidsvoorstelling.

De eindigheid van de zone maakt haar kwetsbaar, aantrekkelijk. voor onrustige geesten die uiting nodig hebben. Die de chaos bedwingen met creatieve ideeën en objecten van schoonheid en rumoer.

De chaos kan weliswaar niet 1, 2, 3, worden beheerst maar wel kenbaar worden gemaakt; worden blootgelegd ten aanzien van allen. De zone als kunstzinnige ruimte. De zone als spiegel.

En uit het verre komen de ideeën. Er worden uitnodigingen en geloofsbrieven rondgestuurd naar alle gewesten en de wind bazuint welkomstklanken voor ieder die het horen wil.

En wie wil het niet horen. Klanken van geruststellende aard. Welkom! Welkom! Als de leugen regeert en angst gezaaid wordt dan spreken de tongen bange woorden. Bange woorden maken bange tongen, van het onzekere zijn; en met bange woorden worden hakkelend de gedachten vormgegeven en verdraaid. Gedachten geboren uit angst als bange vragen, zodat bange antwoorden. Van rampspoed en onheil, van het einde der tijden!

De angst probeert zich te wortelen, gevoed door de bangsten der tongen, de angstigste woorden herhaald en herhaald.
Waar zijn de zachte woorden van tijdelijkheid. De geruststellende zekerheid dat zorgen slechts zorgen zijn. Dat zorgen van alle tijd.