Van tijd tot tijd zou men zich moeten wanen in het bijkans ondenkbare. Hypotheses, theorieën, complotten en intriges. Juist om te bepalen waar het waarachtige zich ophoudt.

Er dreigt echter altijd gevaar. Buiten de geijkte paden.

Maar soms is het toegestaan om een theorie te bedenken die  mogelijk stand houdt. Iets is waar tot het tegendeel bewezen is.

Zo kan elke onwaarheid even waar zijn.

Op het moment van tegenspraak is het vaak al gedaan. De ontmaskering is nabij!

Zo is het liberale erfgoed verkwanselt aan het populisme. De verstotene uit de gelederen wordt, nadat hij volk voor zich gewonnen heeft,  weer omarmt en in dezelfde beweging  worden er een paar lang gehoopte regels en wetten doorheen geduwd. Het liberale slaat haar slag en vernielt met een gulle lach alles wat sociaal is.  Alles waar men op terug kan vallen.  

De krachten voor het nieuwe liberale zijn het meest verderfelijk, het is de vertegenwoordiging van het groot kapitaal. Waar graaiende armen het geld naar zich toe schuiven.

De verstotene heeft een gemakkelijke taak. Aandacht te trekken met hollle frasen, een beetje theater, meer is het niet. Zijn taak is het volk te jennen, te porren en voor zich te winnen. 

Het is natuurlijk een vooropgezet plan.