Is het al tijd voor een bespiegeling? 

Gaat het om voorbije jaren of gebeurtenissen in het nabije verleden? Zeg het maar! Tenzij je het onzin vindt. Lees dan alleen wat er geschreven staat.

Ga maar aan de bar zitten en bestel je favoriete drankje, maak een praatje met de kelner en neem langzaam de bar in je op; bekijk zorgvuldig doch onopvallend de andere gasten, stel hen in gedachte aan jouzelf voor, wie is wie en wat is hun relatie? Waarom zijn ze hier? Waar komen ze vandaan en waar gaan ze zo heen. Wat gaan ze doen en wat zijn de mogelijke consequenties? Maar vooreerst zoek je naar details, een moedervlek, een brokje mascara in de wimpers, een scheefzittende stropdas, slecht geknipt haar, een gebroken teennagel, slechte adem en bovenal hun stem en daarna hun naam. En probeer dan een idee te schetsen, een onverwachte gebeurtenis die zou kunnen plaatsvinden in die bar. Stel je voor hoe de bezoekers reageren.

Het drankje, een glas gin misschien of een tequila maakt dat je geest bedwelmd wordt. Laat de fantasie maar haar werk doen.

De bar kan in enkele secondes veranderen in een chaos. Omvallende tafels en stoelen, Schraven en schrammen, ernstig letsel, misschien wel de dood. Het hoeft niet gewelddadig te zijn, het mag ook beheerst gebeuren.

Een langzame verandering in de sfeer omdat er iets gebeurt wat niemand had verwacht of maar had kunnen bedenken. De verbazing is zo groot dat iedereen verstart en verlamd probeert te bevatten wat er is gebeurd en dat enkele secondes later, of zijn het fracties, iedereen opspringt, handen in het haar, om zich heen slaand, naar te deur stormen, de straat op, gillend en schreeuwend om hulp roepen en wegrennen, ver weg van de plek waar de onverwachte gebeurtenis zojuist heeft plaatsgevonden. Chaos alom.

Later zal bijna iedereen terugkeren. Een enkeling blijft in de buurt. De overigen gaan terug naar huis of groeperen elders in de stad om de zaak te verwerken.

Wat achterblijft is een lege bar. Ging echt iedereen rennend weg? Nee natuurlijk niet. Vluchtgedrag heeft de overhand, maar een enkeling kijkt eerst rustig om zich heen, alcohol heeft de eigenschap te bedwelmen en de geest te vertragen, hij zag de jonge vrouw die als eerste bij de deur was. Zij kwam van ver achter in de bar aangerend en gilde als een bezetene. Zij had het als eerste gezien, of meegemaakt zogezegd.

Of die wat oudere heer aan het eind van de bar, die zijn hoofd langzaam omdraaide naar het meisje en haar dan met zijn verbaasde blik tot aan de deur volgt, hij heeft vooral oog voor haar achterwerk. Pas dan kijkt hij de bar in en valt van schrik van zijn kruk. Daarbij breekt hij zijn hand, hij schreeuwt het uit van de pijn. Een jonge vrouw wil hem te hulp schieten maar als ze in haar ooghoek ziet wat het meisje zo deed schrikken, houdt ze in en draait zich razendsnel om richting de deur. Ze schaaft haar been langs de rand de tafel, haar panty scheurt en toont de vale huid eronder.   

Een jong stel, dat de hele avond al geen aandacht heeft gehad voor de andere gasten, blijft rustig doorpraten, kijken elkaar verliefd aan, horen niets, zien niets. Zullen zij de eerste slachtoffers zijn of is dat de vriendelijke kok in de keuken?
  
Het is zomaar een verhaal uit duizenden.

Ik neem mijn glas van de bar, neem een slok en draai om me naar de donkere gang. Ik stap over wat omgevallen stoelen en tafels, schop de legen flessen voor me uit en strompel de gang in. Daar moet het gevaar zijn. Waar is dat meisje zo van geschrokken?

Ben ik roekeloos, heldhaftig of gewoon nieuwsgierig? Ik wil gewoon weten wat er is. Op de tast schuifel ik door de gang.