Ik lijk het overzicht te verliezen. Hoe groot is mijn wereld eigenlijk? En is fysieke grootte evenredig aan mentale grootte? Of virtuele grootte? Als ik de grenzen aftast, -voorzichtig met een enkele vinger por, om te voelen hoe elastisch zij is-, ervaar ik grenzen als variabele waarden. Grenzen stel je. Aanvaard je. Waarom, voor de duidelijkheid?
Overwegingen
Om de gespreksgenoot te verwarren
Stelt de verslaggever ondersteboven hangend
Vragen over het hoe en waarom
En dan al die commotie. Het constante geschreeuw in beide oren: het eeuwig gegil uit de strotten, gerekte kelen, verzengt met alcohol en vreemdsoortig medicijn. Verlaten op de roes die voort raast over de redelijkheid. Zwelgen van genoegen, drenken in vertraagd verlangen (2 ms).
Niet het tijdelijke verruilt. Niet.
Waarom dan al die commotie?
De drukte is noodzakelijk kwaad om de kelen te smeren, gesmede zwaarden gehavend in het gras en woorden die diepe gaten moeten vullen; die wonden moeten helen. Heel.
Als je diep van binnen huilt
Aan de binnenkant van je ogen
Stromen de zoute tranen
huil dan
huil dan
Laat je mond vol lopen
Slik dan.
Slik
Zeker weten doe ik het niet.
Zoals je eigenlijk niets zeker weet.
Maar aan alles twijfelen?
Alles.
Niets dat waar is.
Niets dat onwaar is.
Het zit zo!
Bier (wenken voor een aangenaam leven)
Echte vrienden delen hun biertje niet.
Echte vrienden laten te allen tijden het
biertje van hun vrienden ongemoeid,
onaantastbaar.
Van tijd tot tijd zou men zich moeten wanen in het bijkans ondenkbare. Hypotheses, theorieën, complotten en intriges. Juist om te bepalen waar het waarachtige zich ophoudt.
Er dreigt echter altijd gevaar. Buiten de geijkte paden.
ongeredigeerd] (Volg de onbesuisde bewegingen van de prediker van de Chotische kerk Wilhelmus Johannes Steeper. Lees zijn onsamenhangende teksten en vlecht er zelf een verhaal van. )
Steeper heeft zijn vriend alle emoties afgenomen. Emotie kost teveel energie. Om zijn vriend niet geheel afgestompt door het leven te laten gaan mag de vriend zo nu en dan proeven wat liefde is, net genoeg om hem in leven te houden, maar niet zoveel dat hij tot een langslepende en energie vretende relatie overgaat.
Verloren idealen.
Soms overmoed , soms dralen, soms zwijgen, soms grote verhalen, soms een kleinood, soms enorme balen, soms fijn en klein dan weer grof en gehavend, soms eigengereid dan weer achterhalend, soms van goeder trouw, soms niet meer te verhalen, soms ver rijkend, soms om te balen, soms achter blijvend, soms niet meer in te halen, soms terug kerend, soms verlaten, soms verblijd en soms gelaten...