De eerste doeken zijn opgespannen. De eerste laag verf is aangebracht. Wit en huidskleur. De huid is in afwachting van incisie. Een knie-operatie? Een transplantatie? Een huidaandoening? Willem Steeper onderzoekt met het project 'Epidermis' (fase1),  de buitenste lagen van het autonome lichaam, het beschermende, het welhaast onaantastbare: de huid. Hij onderzoekt de onaantastbaarheid van de huid, het ongenaakbare door het aan te tasten. Het proces dat hij bloot wil leggen wordt altijd aan onze waarneming onttrokken: de operatie.

Word lid van de Pharma patiëntenvereniging en ontvang je eigen operatie op doek. Willem Steeper onderzoekt in De Witte Doos het epidermis. Hij prepareert kleine schilderijtjes met huidskleur. Deze worden meteen tentoongesteld. De huid is in afwachting van een noodzakelijke incisie. Bij wie gaat de operatie plaatsvinden? Steeper onderzoekt in brede zin het 'binnendringen': de op onnatuurlijke wijze tot stand gekomen invasie van objecten in het autonome lichaam. Dat wil zeggen gifstoffen, fijnestoffen, op gewelddadige wijze binnendringende objecten als kogels en dolkpunten, maar ook medicijnen en nanodeeltjes.

Steeper concentreert zich in het project 'Epidermis (1ste fase)' op de buitenste lagen, het beschermende, het welhaast onaantastbare: de huid. De eerste aanraking van de punt van een scalpel op de huid. Wat gebeurt er met het subject, de uitvoerder, de chirurg tijdens een incisie. Hij breekt in op een autonoom lichaam. Hij doet iets wat hij bij zichzelf niet kan. De huid dient in tact willen blijven. Een wond is een opening naar de buitenwereld die openstaat voor alle mogelijke invasies. Het binnendringen van bacteriën, virussen, en ander vuil waardoor ontsteking plaats vindt. Elke incisie is een risico op het binnendringen van ziektekiemen.

Steeper onderzoekt zowel bij zichzelf als bij participerende kunstenaars en wetenschappers, wat die inbreuk inhoudt. Is het een routinematige handeling of is daar elke keer weer die ene gedachte, een beeld, een gevoel, als het scalpel de huid raakt. De operatie staat symbool voor gecontroleerde invasie. De chirurg heeft toestemming gekregen voor het laten binnendringen van objecten. Het ondoordringbare wordt moedwillig, doch deskundig aangetast. Wat doet dat met het object, het lijdend voorwerp, de patiënt? Deze ziet nooit de incisie, vooraf alleen de huid met mogelijk desinfecterende vloeistof en achteraf de bedekkende pleister of het verband. Uiteindelijk ziet men het resultaat alleen als litteken. Alles is buiten het bewustzijn omgegaan. Het object is ongemerkt aangetast. De herinnering is dan ook die van het litteken als het enigszins genezen is niet van de incisie zelf. 

De veelzijdige opperhuid.