omgekeerde archeologie

In het boek De achterkant van het denken vormt Dr. Willem Steeper een theoretisch model dat uitgaat van Omgekeerde archeologie. Hij onderzoekt in de productieprocessen uit het verleden het bewustzijn van de maker en vernietiger van het huidige erfgoed.

Heeft de producent nagedacht over het uiteenvallen van zijn product als het niet meer in gebruik is? En heeft de vernietiger, de demonteur nagedacht over de toekomst van alle uiteengevallen onderdelen?

Prof. Dr. Willem Steeper zoekt in de krochten van het ogenschijnlijk digitale de sporen van een voorbije virtuele tijd. Een zelfgeschapen tijd in een overeenkomstig verleden. Met dit onderzoek hoopt Steeper een model te vinden om dit te kunnen projecteren op de huidige en wellicht toekomende tijd.

Door in een onbekend want onbestaand verleden archeologisch onderzoek te doen maakt hij zijn eigen verleden. Hij creëert met terugwerkende kracht een werkelijkheid en hoopt daarmee ook de mogelijkheid voor een andere toekomst bloot te leggen.

De vastgeroeste idealen moeten plaatsmaken voor andere ijkpunten. Sterker nog, wat vastgeroest zit moet worden losgewrikt en indien nog van enig nut worden opgepoetst. Duurzaamheid is ook in deze theorie doorgedrongen.

Behoud wat je hebt, vernieuw, herijk en verrijk. De versnipperde stad is een onderzoek naar een omgeving voor een verhaal. Een verhaal dat zal ontspruiten uit de verzamelde beelden: tekeningen, fotocollages, videoschilderijen die vervaardigd en getoond worden In De Witte Doos, het atelier.

Wat we nu nog niet weten, weten we misschien morgen.