Hij wordt wakker in een leeg bed, vanuit de tuin hoort hij het gekwetter van vogels, uit het huis klinkt muziek; iemand zit te improviseren op een piano. In de verte klinkt een sirene. Hij smakt met zijn lippen en komt moeizaam overeind en wrijft over zijn hoofd. Heeft de nacht zo lang geduurd? Langzaam komt hij bij zijn positieven; de kamer is te wit, hij had lang geleden de kleur moeten veranderen, iets zachter, zalm, met rode accenten. De muren schitteren hem tegemoet, het felle zonlicht verblindt hem. De witte lakens op zijn bed lijken licht te geven.
Populaire inhoud
Primaire tabs
-
-
Hij kermt onder haar. Ze is bovenop hem gaan zitten en duwt hem met beide handen in de kussens. Het is geen spel. Haar warme dijen omklemmen hem met een kracht die hij niet had verwacht van een vrouw. Hij probeert zich oprichten, maar hij kan alleen zijn hoofd bewegen. Ze kust hem hard op de mond, hun tanden raken elkaar, ze zuigt alle lucht uit zijn longen, richt zich daarna op en als hij naar adem pobeert te happen, slaat ze hem hard op zijn wang. Hij wil wegrollen maar zij houdt hem tegen door met haar volle gewicht op hem te gaan liggen.
-
De eerste doeken zijn opgespannen. De eerste laag verf is aangebracht. Wit en huidskleur. De huid is in afwachting van incisie. Een knie-operatie? Een transplantatie? Een huidaandoening? Willem Steeper onderzoekt met het project 'Epidermis' (fase1), de buitenste lagen van het autonome lichaam, het beschermende, het welhaast onaantastbare: de huid. Hij onderzoekt de onaantastbaarheid van de huid, het ongenaakbare door het aan te tasten. Het proces dat hij bloot wil leggen wordt altijd aan onze waarneming onttrokken: de operatie.
-
De dorre heidebloemen verstarren bij het avondlicht, mensen verzamelen zich om de horizon af te turen, er gedragen zich vreemde bewegingen en de vloed die zich had aangekondigd met een zwerm rode v
-
Ik zou graag slechts één ding willen zijn
EEN - als het zou kunnen
Zonder beslommeringen
Onderdeel van een geheel
Met een gezamenlijk doel
Maar zonder bepaalde richtingNiet tanen, voortgang is geboden
Niet over de schouder kijken
Geschiedenis is vluchtig
Het nu bestendigt
Het ware is besloten in het kleineEn overal waar ik loop
Zie ik lege handen
Kleine bewegingen makenIk draag een kind de straat over
Het huilt zachtjes -
-
In dit verborgen verhaal vindt de geboorte plaats van hoofdpersoon.
Vader
Moeder
Tijdgewricht
Geslacht
OmstandighedenGeur / kleur
-
BEEN I
ZOOM IN
1. INT. THEATERZAAL
Gesloten gordijnen voor een groot podium. De theaterzaal is afgeladen, mensen hangen over de balustrade, er wordt luidruchtig gepraat en gezongen, hier en daar vindt een ruzie plaats. Het zaallicht gaat uit, de gordijnen gaan open. Daar staan een Eenarmige ballerina en een gestoorde clown op het podium, tussen hen in staat een been, gekleed in een zwarte pantalon bloekspijp met een zwarte lakschoen. -
Het doet hem niets. Hij kijkt naar haar naakte lichaam. Zijn ogen tasten haar huid af naar een glimp van verwondering. Hij hoopt dat haar tepels hem in beroering zullen brengen, iets in hem wakker maken dat al lang geleden is ingeslapen, gedoofd. Als hij aan die andere vrouw denkt, springt zijn hart op en verstokt zijn adem. Hij kijkt naar haar verstilde lichaam, ze snurkt zacht, haar mond staat half open. Hij weet dat het niet lang meer zal duren voor hij haar gaat verlaten.
-
Hij ziet haar buik op en neer gaan, steeds sneller gaat ze ademhalen, ze schokt en spartelt met haar benen, hij kan niets doen. Als verstijft staat hij in de hoek van de vrijwel lege slaapkamer naar haar te kijken. In haar mondhoeken verschijnt wit schuim, ze baast belletjes.
-
Natuurlijk had hij liever met een doos koekjes onder de tafel willen gaan zitten.
Maar de aanwezigheid van bezoek weerhoudt hem ervan.Hij kijkt *sluiks* naar de mooie vrouw die op de bank zit,
op de plek waar hij normaal gesproken zit,Haar rok kruipt tot halverwege haar dijen op.
Hij ziet zijn vader kijken en dan
de bestraffende blik van zijn moeder en
dan de geruststellende lach van de vrouw,
die probeert te verzitten en tevergeefs aan haar rok trekt. -
De stad zakt. Om te voorkomen dat belangrijk stedelijk erfgoed verloren gaat, dient de stad afgebroken te worden en herbouwd. Een aanzet wordt gegeven met het rapport Destructie en deconstructie als een vorm van creatie. In dit concept rapport, opgetekend door de commissie Stedelijk Verval onder leiding van de heer W. Steeper, archivaris Omgekeerde Archeologie.
-
(Desires of the flesh)
-
-
Swamp Creative Productions, audioprojecten. (De links openen in een nieuw tabblad, om te stoppen, sluit het venster)
SWAMP - What Brainmachine -
Werk in uitvoering. In De Witte Doos aan het Witte de Withplein in Amsterdam.
-
“Mevrouw welk hotel zal het zijn?”
“Rijdt u me maar naar het Hilton!” Hij keert de auto met een wijde boog en maakt vaart.
“Heeft u haast”
“Nee hoor. Doet u maar rustig aan.”
Maurice laat het gas los en mindert vaart. Hij kijkt haar verlangend aan.“Is er wat?”
De jonge vrouw kijkt verschikt.
Maurice ontspant.
“ Houdt u van oesters?”“Oesters?” Hij kijkt haar even over de schouder aan. “Ja oesters. Houdt u daarvan?”
“Ze glimlacht. Jawel hoor, maar rijdt nu maar naar het Hilton.” -
In het boek De achterkant van het denken vormt Dr. Willem Steeper een theoretisch model dat uitgaat van Omgekeerde archeologie. Hij onderzoekt in de productieprocessen uit het verleden het bewustzijn van de maker en vernietiger van het huidige erfgoed.
Heeft de producent nagedacht over het uiteenvallen van zijn product als het niet meer in gebruik is? En heeft de vernietiger, de demonteur nagedacht over de toekomst van alle uiteengevallen onderdelen?
-
Alle delen van de stad zijn versmolten, slechts in pixels is zij te aanschouwen: blokjes kleur verspringen voor je ogen, het ritme is bezwerend; de stad in abstractie, en misschien in essentie, maar daar valt over te twisten.
-
Het is de dagelijkse hel waarin hij wakker wordt en het liefst zou hij meteen weer gaan slapen.
-
Film zonder beelden is een project waarbij de geluidstrack eerst gemaakt wordt en daarna pas de film wordt gedraaid. Deze aantekeningen, schetsen zullen de basis vormen van het scenario. Elk audiostuk, vertegenwoordigt een scene of een thema in de film.
-
Willem steeper heeft een nieuwe jas, er missen nog wel wat knopen. Iedereen die Willem kent zal beamen dat dit niet vreemd is. Bij Willem mist er van alles. Op het eerste oog lijkt hij compleet, in evenwicht met zichzelf, maar als je hem langer kent, zie je de verschijnselen een voor een voorbij komen, waarmee hij bewijst compleet incompentent te zijn om de taak in het leven te vervolmaken.
- Film zonder beelden is een project waarbij de geluidstrack eerst gemaakt wordt en daarna pas de film wordt gedraaid. Deze aantekeningen, schetsen zullen de basis vormen van het scenario. Elk audiostuk, vertegenwoordigt een scene of een thema in de film.
-
Prof. Dr. Willem Steeper zoekt in de krochten van het ogenschijnlijk digitale de sporen van een voorbije virtuele tijd. Een zelfgeschapen tijd in een overeenkomstig verleden. Met dit onderzoek hoopt Steeper een model te vinden om dit te kunnen projecteren op de huidige en wellicht toekomende tijd.
Door in een onbekend want onbestaand verleden archeologisch onderzoek te doen maakt hij zijn eigen verleden. Hij creëert met terugwerkende kracht een werkelijkheid en hoopt daarmee ook de mogelijkheid voor een andere toekomst bloot te leggen.
-